De eerste volledige week van 2025 zit erop. Onze woonkamer ziet er weer normaal uit en de nodige zaken voor het nieuwe jaar staan weer in de planning. Nog even terugkijken naar de cijfers van vorig jaar voor de belasting. Gemaakte afspraken moesten op de nieuwe weekplanner gezet.

Dit weekend genieten we nog van de feestelijke sfeer van de kerstdagen. Maandag is het Driekoningen. Dan ruim ik de kerstversiering weer op. De Top 2000 is geweest. Na de jaarwisseling hervat het leven zijn normale gang.

Op kerstavond en beide kerstdagen mocht ik voor gasten koken. Ruim voor de kerstdagen was ik al bezig met het samenstellen van het menu. Amuses, koude en warme voorgerechten, soepen, hoofdgerechten, sauzen, bijgerechten en desserts. Bij ons geen gourmetstel, maar klassieke gerechten op tafel.

In het afgelopen jaar kregen we een nieuw kabinet: het kabinet Schoof. Niet een naam die stabiliteit uitstraalt. Mijn eerste gedachte was dan ook: als het kabinet schoof, zal het wel snel vallen. Het staat echter nog, hoewel het sinds deze week wat wankel lijkt. De knuppel ligt bij het hoenderhok.

Daar is hij weer, de blauwe envelop. Het bericht van de voorlopige aanslag had ik al digitaal ontvangen en het bestand is inmiddels gearchiveerd. Er zit dus geen onaangename verrassing in deze envelop, maar ik wil die blauwe enveloppen gewoon niet.

Als bescheiden verzamelaar waardeer ik de schoonheid van postzegels. Ik vermijd de standaard PostNL-zegels met ons staatshoofd en een cijfer op mijn uitgaande post. Ik gebruik liever de mooie postzegels uit de webshop van de Collect-Club. Ik ben tenslotte filatelist.

“Een kaartje. Kleine moeite, groot plezier! Vooral kinderen en ouderen vinden het nog fijn.” Een oude slogan die ik zo af en toe in deze blog afstof. Voor de komende feestdagen ga ik weer de nodige kaarten via PostNL versturen. De kerstkaarten voor onze Amerikaanse vrienden zijn al bijna onderweg.