De komende week begint de astronomische zomer, maar we hebben weer vroeg een voorproefje gehad. Na een nat Pinksterweekend kregen we tropische temperaturen. In onze tuin staan ondertussen de hortensia’s vol met knoppen. De zomerse omstandigheden zijn er vroeg. En ik maak me zorgen.

Ik ben een van degenen die de astronomische definitie van de seizoenen aanhouden. Meteorologen hebben om statistische redenen de seizoenswisselingen verplaatst naar het begin van de maand. Hoewel dat wellicht praktisch is, denk ik dat het ook een nadelig effect heeft.

Deze week accepteerden we de extreem hoge temperaturen, want "het is immers zomer". Dit wordt al enkele weken in het weerbericht vermeld. Het feit dat we nu tropische temperaturen van boven de 30°C ervaren, toont aan dat ons klimaat verandert. De gemiddelde normale temperatuur voor de eerste helft van juni is 20°C. Natuurlijk willen we allemaal comfortabel leven en reizen, maar intussen warmt de aarde verder op.

Ik wil niet overkomen als een klimaatdrammer, maar het is van groot belang dat de klimaatdoelen worden bereikt. Wanneer ik in het nieuws hoor dat jongeren tegenwoordig schijnbaar minder bezorgd over dit onderwerp zijn, stemt mij dat zorgelijk. Natuurlijk hebben zij het recht om zelf te bepalen waarover zij zich druk maken, maar het lijkt erop dat de huidige en toekomende problemen rondom klimaatverandering steeds meer naar de achtergrond verdwijnen.

Aan de andere kant begrijp ik het wel. Jongeren worden steeds meer geconfronteerd met directe, dagelijkse dreigingen. Gisteren was er opnieuw een grote escalatie in het Midden-Oosten. Ondertussen maken zij zich zorgen over inkomen en huisvesting. Zorgen die concreter zijn dan de zorgen over het klimaat. Ik begrijp het dus wel, maar ik vind het jammer. Net als in de politiek krijgt de korte termijnvisie de voorkeur boven de lange termijnvisie.

Maar laat ik niet al te lang somberen. Ondertussen start deze week de astronomische zomer. Dat is ook in onze tuin zichtbaar. De hortensia’s hebben enorm veel knoppen en hier en daar beginnen de kleuren al flink naar voren te komen. Ik geef het toe: Ik genoot deze week van de vroege zomerse omstandigheden. Tijdens mijn dagelijkse fietsrondje zag ik bijvoorbeeld het vingerhoedskruid in onze bossen al volop in bloei staan.

Het is enorm mooi weer om de natuur in te gaan. Dat uitgerekend het afgelopen Pinksterweekend zo nat was, was vooral vervelend voor degene die het kamperen wilde uitproberen. Maar die pechvogel kon de afgelopen dagen alles weer goed laten drogen. Elk nadeel heeft zo zijn voordeel. En ik hoop dat iedereen, ondanks mijn bovenstaande sombere gedachten, daarvan kan en wil genieten.

Ik wens jullie een mooie, goede en plezierige zomer toe.